Oponthoud aan de Mongools- Chinese grens

Om 21 uur, verlaten we Ulanbataar met de Trans- Mongolië Express op weg naar Datong, zo'n 36 uur reizen. Bij de Mongoolse-Chinese grens stoppen we enkele uren:paspoort controle en er wordt serieus gekeken of er smokkelwaar aanwezig is. Bij de buren wordt het hele plafond eruit geschroefd en moet alles opengemaakt en uitgepakt worden. Wij boffen en hoeven alleen onze zit/slaapbanken, waar onze bagage inzit, omhoog te doen. De TME rijdt in Rusland en Mongolië op rails met een breedte van 1,5 meter, enkele cm breder dan de internationale standaard rails, die in de meeste landen gebruikt worden.  Bij de grensovergang, Erlian, moet de bogie, het treinonderstel, dus vervangen worden in de bogie- changing shed. De wagons worden één voor één omhoog gekrikt, het ene onderstel eronderuit geduwd en vervangen door één met de juiste breedte. Behalve de krik komt hier geen machine aan te pas en wordt alles door veel mensenhanden uitgevoerd. Je kunt in de trein blijven zitten of eruit gaan om dit spektakel, dat een half uurtje duurt, te bekijken. De trein staat op een gegeven moment op krikken en zonder wielen ongeveer een meter van de grond met passagiers aan boord. Ongelofelijk hoe snel dit geregeld is. Het kost bijna evenveel tijd als het verwisselen van banden van een vrachtwagen. Met het Chinese treinonderstel en een Mongoolse wagon erop, vervolgen we onze reis naar Datong.