Dalat, een bergdorp

We wijken iets van onze kustroute af om landinwaarts naar het zuid-westen te gaan, de bergen in naar Dalat, een prachtige route.
Deze stad ligt op 1500 m hoogte en ook hier komen we naam Alexandre Yersin weer tegen; hij heeft nl. deze, voor Europeanen onbekende streek, in 1893 ontdekt.
De naam Dalat betekent "bron van de Lat", een stam M'Lat, die aan de bron ("dak") woonden.
Een verrassend grote stad, waar auto' en nog veel meer scooters voor vervuiling zorgen en veel Vietnamezen een beschermend mondkapje dragen als ze aan het verkeer deelnemen.
Het klimaat is milder en een primeur voor ons: hier onze eerste echte regenbui, eerste gebruik van regenponcho's en 's avond hebben we zelfs voor de eerste keer een shirt met lange mouwen aangetrokken omdat het frisjes was. (hebben we die spullen tenminste niet voor niets meegenomen)!
Al dwalend door de op zich zelf niet zo'n mooie stad, kwamen we bij het museum "Crazy House" of pension Hang Nga terecht.
De eigenaresse van dit pension, Dang Viet Nga, is de dochter van de rechterhand van Ho Chi Minh. De vader was een realist; de dochter daarentegen een surrealist.
Ze is architecte en haar inspiratie vindt ze in dromen, bossen en oude legendes wat resulteert in zeer bijzondere creaties, zoals dit pension waar zij zelf woont.
Op het terrein staan drie grote betonnen bomen, die met elkaar verbonden zijn door golvende betonnen bruggetjes. In die bomen zijn verschillende etages met kamers zoals de tijgerkamer met roze gordijnen, een berenkamer, bijenkamer etc. die te huur zijn. De tuin staat vol met naïeve beelden, enorme champignons en een grote spinnenweb.
Alles heeft ronde en golvende vormen. Een curiositeit!
Al verder wandelend door de stad zie je het zomerpaleis van Bao Dai (de laatste keizer van Vietnam) op een heuvel liggen omgeven door een mooi park met veel dennenbomen. Dus de heuvel op in de hitte!
In dit art deco huis, gebouwd tussen 1933 en 1938, is sinds 1930 niets veranderd. In de 26 kamers vind je souvenirs van de keizerlijke familie met meubels in een stijl die ik zelf erg mooi vind en ik zou enkele stoelen zo mee willen nemen. Ook de badkamers en de keuken zijn een kijkje waard. Een aanrader!
We wilden hierna koffie gaan drinken in het " Café de la Poste", maar dit mooie oud- koloniale gebouw was jammergenoeg gesloten.
De avondmarkt hebben we maar gelaten voor wat het was, want 's avonds regende het behoorlijk.
We zoeken nu de hitte weer op en gaan met de slaapbus naar Hoi An.