Don Khône, een ongeluk zit in een klein hoekje!
16 augustus 2016 - Don Khong, Laos
We zakken nog meer af naar het zuiden.
Don Khône is één van de 4000 eilanden, helemaal in het zuiden van Laos, vlakbij de Cambodjaanse grens. Na een korte busreis van 2 1/2 uur werden we bij de haven van Ban Nakasang afgezet en met een bootje verder vervoerd naar één van de eilandjes.
Don Khône was een bewuste keuze, en rustig eiland, niet te groot zodat we het in enkele dagen konden verkennen.Op het terras van onze nogal luxe bungalow aan de Mekong hebben we veel geluierd en van het uitzicht genoten.
Het eiland hebben vooral per fiets verkend. Hier geen uit beton opgetrokken huizen en geasfalteerde wegen, maar houten, slecht onderhouden hutjes op palen en modderige paden. De mensen zijn hier arm, werken vele uren per dag op de rijstvelden, of hebben een slecht betaald baantje in een van de hostels of restaurantjes.
Op één van onze fietstochten, kwamen we in een onweersbui terecht. We gingen schuilen op het overdekte terras van een verlaten cafeetje vlakbij een waterval.
En ja hoor: ik wilde een foto nemen van de waterval die vanaf het terras goed te zien was en zakte al lopend door de houten vloer, die verrot was met als gevolg een behoorlijke schaafwond aan mijn linker been en 2 enorme hematomen! Geen lolletje!
Een andere fietstocht bracht ons onverwacht in de jungle: hele kleine modderige tracks, waar net je fietsband inpaste met veel gaten en plassen, onbetrouwbare, planken missende, bruggetjes over stroompjes en continu zwiepende takken in je gezicht. Best eng!
Na enkele uren en verschillende buien later ontdekten we een restaurantje, heel mooi gelegen, vlakbij een waterval.
Jean-Pierre wilde daar tussen twee buien door een kijkje nemen en werd ook hier weer verrast door de moesson. Hij kwam doorweekt terug: kleding, foto- en buideltas, alles was kletsnat. Al met al een verrassende dag.
We waren blij toen we weer bij onze bungalow waren en ons van onze natte plunje konden ontdoen.
We zijn hier 5 dagen gebleven en hebben genoten van de rust en verrassend lekker gegeten.Hierna was Cambodja gepland of retour naar Thailand als het met mijn been niet beter zou gaan.
En ja, als ik dit verhaaltje schrijf zitten we in Cambodja, dus alles is ok.
Don Khône is één van de 4000 eilanden, helemaal in het zuiden van Laos, vlakbij de Cambodjaanse grens. Na een korte busreis van 2 1/2 uur werden we bij de haven van Ban Nakasang afgezet en met een bootje verder vervoerd naar één van de eilandjes.
Don Khône was een bewuste keuze, en rustig eiland, niet te groot zodat we het in enkele dagen konden verkennen.Op het terras van onze nogal luxe bungalow aan de Mekong hebben we veel geluierd en van het uitzicht genoten.
Het eiland hebben vooral per fiets verkend. Hier geen uit beton opgetrokken huizen en geasfalteerde wegen, maar houten, slecht onderhouden hutjes op palen en modderige paden. De mensen zijn hier arm, werken vele uren per dag op de rijstvelden, of hebben een slecht betaald baantje in een van de hostels of restaurantjes.
Op één van onze fietstochten, kwamen we in een onweersbui terecht. We gingen schuilen op het overdekte terras van een verlaten cafeetje vlakbij een waterval.
En ja hoor: ik wilde een foto nemen van de waterval die vanaf het terras goed te zien was en zakte al lopend door de houten vloer, die verrot was met als gevolg een behoorlijke schaafwond aan mijn linker been en 2 enorme hematomen! Geen lolletje!
Een andere fietstocht bracht ons onverwacht in de jungle: hele kleine modderige tracks, waar net je fietsband inpaste met veel gaten en plassen, onbetrouwbare, planken missende, bruggetjes over stroompjes en continu zwiepende takken in je gezicht. Best eng!
Na enkele uren en verschillende buien later ontdekten we een restaurantje, heel mooi gelegen, vlakbij een waterval.
Jean-Pierre wilde daar tussen twee buien door een kijkje nemen en werd ook hier weer verrast door de moesson. Hij kwam doorweekt terug: kleding, foto- en buideltas, alles was kletsnat. Al met al een verrassende dag.
We waren blij toen we weer bij onze bungalow waren en ons van onze natte plunje konden ontdoen.
We zijn hier 5 dagen gebleven en hebben genoten van de rust en verrassend lekker gegeten.Hierna was Cambodja gepland of retour naar Thailand als het met mijn been niet beter zou gaan.
En ja, als ik dit verhaaltje schrijf zitten we in Cambodja, dus alles is ok.
Hopelijk gaat het beter met jou! Wat een schitterende foto's! Veel plezier!