Vientiane, hoofdstad van Laos.
8 augustus 2016 - Vientiane, Laos
De busreis naar Vientiane was hilarisch.
We hadden een bus met 35 zitplaatsen, die vol was bij vertrek, maar om de haverklap werd er gestopt en stapten er meer mensen in. Op het laatst zaten en stonden we met meer dan 50 mensen in dat busje.
We waren de enige buitenlanders; de toiletstops waren aan de kant van de weg waar je een plaatsje moest zien te vinden achter een struik of een boom.
In Mongolië ga je in zo'n geval achter een paraplu hurken, maar die had ik niet bij me.
Na een 10 uur durende busreis kwamen we dan eindelijk aan in Vientiane, hoofdstad van Laos sinds 1563, opvolger van Luang Prabang.
In de 19e eeuw werd deze toen welvarende stad totaal vernietigd door het Siamese leger. Met de komst van de Fransen werd de stad herbouwd, maar na de revolutie van 1975 is er weinig gedaan om de stad verder te ontwikkelen. Dit is ondermeer te zien aan de oud-koloniale gebouwen, die er vervallen uitzien en slecht onderhouden zijn.
Veel arme mensen van het platteland zijn naar de grote stad verhuisd op zoek naar een beter leven en wonen in simpele huisjes op palen aan de rand van de stad.
Het is er druk, veel auto's en vooral ontzettend veel scooters en als voetganger ben je je leven niet veilig. Er zijn voetgangersoversteekplaatsen met verkeerslichten, maar het licht blijft voor de voetgangers altijd op rood staan!
Natuurlijk is er nog altijd genoeg moois te bezichtigen zoals de That Dam of zwarte stupa, veel tempels, de Patuxai, een soort van arc de triomphe, het presidentiële paleis met aan de achterzijde een prachtig park en de Talat Sao Shopping Mall.
Na 2 dagen hebben we deze stad, die ons niet zo kon bekoren achter ons gelaten op weg naar het zuiden.
We hadden een bus met 35 zitplaatsen, die vol was bij vertrek, maar om de haverklap werd er gestopt en stapten er meer mensen in. Op het laatst zaten en stonden we met meer dan 50 mensen in dat busje.
We waren de enige buitenlanders; de toiletstops waren aan de kant van de weg waar je een plaatsje moest zien te vinden achter een struik of een boom.
In Mongolië ga je in zo'n geval achter een paraplu hurken, maar die had ik niet bij me.
Na een 10 uur durende busreis kwamen we dan eindelijk aan in Vientiane, hoofdstad van Laos sinds 1563, opvolger van Luang Prabang.
In de 19e eeuw werd deze toen welvarende stad totaal vernietigd door het Siamese leger. Met de komst van de Fransen werd de stad herbouwd, maar na de revolutie van 1975 is er weinig gedaan om de stad verder te ontwikkelen. Dit is ondermeer te zien aan de oud-koloniale gebouwen, die er vervallen uitzien en slecht onderhouden zijn.
Veel arme mensen van het platteland zijn naar de grote stad verhuisd op zoek naar een beter leven en wonen in simpele huisjes op palen aan de rand van de stad.
Het is er druk, veel auto's en vooral ontzettend veel scooters en als voetganger ben je je leven niet veilig. Er zijn voetgangersoversteekplaatsen met verkeerslichten, maar het licht blijft voor de voetgangers altijd op rood staan!
Natuurlijk is er nog altijd genoeg moois te bezichtigen zoals de That Dam of zwarte stupa, veel tempels, de Patuxai, een soort van arc de triomphe, het presidentiële paleis met aan de achterzijde een prachtig park en de Talat Sao Shopping Mall.
Na 2 dagen hebben we deze stad, die ons niet zo kon bekoren achter ons gelaten op weg naar het zuiden.
Geniet ! We zijn benieuwd wat jullie verder allemaal nig gaan tegenkomen en ontdekken ...